Drogi Ericu: Jestem jednym z czwórki rodzeństwa. Mieszkam blisko, ale nie z moją 102-letnią matką, podczas gdy moje rodzeństwo mieszka daleko. W ciągu ostatnich 12 lat stopniowo przejmowałem większość jej opieki, chociaż na ogół podejmuje własne decyzje i jest zabezpieczona finansowo. Jest ode mnie zależna w gotowaniu, zakupach, spotkaniach i towarzystwie.
Po chwili namysłu zdecydowała, że życie pod opieką będzie bezpieczniejsze i szczęśliwsze. Jest naturalnie smutna z powodu opuszczenia domu, od którego żyła przez wiele lat. Popieram jej decyzję o przeprowadzce, ponieważ potrzebuje większej opieki i większej stymulacji.
Moje rodzeństwo odwiedza ją trzy do czterech razy w roku i nie uczestniczy w jej opiece w sposób ciągły. Próbują znaleźć sposób, aby mogła pozostać we własnym domu.
Wszystkie zaproponowane przez nich opcje wiążą się z dużym nakładem pracy zarówno dla mojej mamy, jak i dla mnie. Ona nie chce, żeby ktoś z nią mieszkał, a ja nie chcę zatrudniać, zwalniać, szkolić i nadzorować wielu opiekunów. Ich opcje zakładają, że zawsze będę tutaj, aby się nią zaopiekować.
Moje rodzeństwo wkrótce przyjedzie do nas z wizytą i chcą porozmawiać o tym, jak zatrzymać mamę w jej własnym domu. Obawiam się, że przekonają ją, żeby się nie ruszała. Muszę im powiedzieć, że jeśli niektórzy lub wszyscy się tu nie przeprowadzą, ona musi przenieść się do domu opieki. Kocham moją mamę i wiem, że moje rodzeństwo też. Myślę, że nie rozumieją, jak bardzo potrzebuje pomocy. Jak im powiedzieć, że nie mogę już tego robić, nie wywołując poczucia winy u mamy z powodu tego, jak wiele dla niej robię?
—Zmęczona córka
Droga Córko: Wygląda na to, że Twoja mama podjęła świadomą decyzję, która nie była łatwa, ale która pomoże jej w dalszym ciągu cieszyć się dobrą jakością życia i zachować swoją autonomię. Tak więc, chociaż Twoje rodzeństwo może mieć dobre intencje, milcząco mówi, że ani Ty, ani Twoja matka nie wiecie, co jest dla niej najlepsze. I to nie jest prawdą.
Przed wizytą porozmawiaj tylko z rodzeństwem, aby podkreślić, że Twoja mama jest zdolna do podejmowania własnych decyzji i powinna to uszanować. Podkreśl też, że z Twojej perspektywy nie wiedzą, jak wygląda codzienna pomoc. Bądź bardzo stanowczy i jasny w kwestii tych części pomysłów, które są niewykonalne lub żądaj od ciebie zbyt wiele. Nie ma potrzeby debaty. Twoja mama wie, czego chce.
Wskazywanie luk w ich sposobie myślenia bez pomocy mamy może pomóc im lepiej zrozumieć sytuację, nie wywołując przy tym poczucia winy u mamy.
Jeśli nadal nalega na spotkanie, pomóż mamie w wyrażeniu jej opinii i rozważeniu opcji. Zbudowałeś z nią relację, w której pozostaje silna i prawdopodobnie jesteś w stanie szczerze wyrazić swoją perspektywę i opinie. To naprawdę pomoże tutaj.
(Wyślij pytania do R. Erica Thomasa na adres eric@askingeric.com lub PO Box 22474, Philadelphia, PA 19110. Obserwuj go na Instagramie i zapisz się na jego cotygodniowy biuletyn na rericthomas.com.)
©2024 Tribune Content Agency, LLC.
